Trine 2

Oyun türü: 2D Puzzle Platformer
Çıkış tarihi: Aralık 2011
Platform: PC, PS3, X360, MAC, UNIX
Artıları: Muhteşem, rengarenk, masalsı atmosferi ve grafikleri, co-op ve local co-op modlarıyla 3 kişiye dek arkadaşlarla oynama olanağıyla çok daha zevkli bir oyun deneyimi sunması, müzikleri.
Eksileri: Ne olursa olsun son tahlilde bir platformer, hem de iki boyutlu platformer olması (gameplay'in kısa bir süre sonra sıkması).
Gamespot oyuncu notu: 8.8/10
Metacritic notu: 84/100
Benim notum: 7.5/10

Yılın en iyileri anketimizde beşinci olan Trine 2, benim için o kadar yüksek bir sırada değil, ancak çok tatlı, masalsı ve çok az oyunda olan sakinleştirici, huzur verici etkiye sahip bir oyun olduğu için, burada yazıp incelenmesi farz bir oyun. Bundan iki yıl önce çıkan Trine'ı oynamadığım için ikincisiyle arasında herhangi bir karşılaştırma yapamıyorum. Fakat bu oyundan keyif alabilmek için ilk oyunu oynamış olmanız kesinlikle gerekmiyor, hikayede de herhangi bir eksik, gedik varmış gibi gelmiyor -öykü bir hayli basit zaten; hırsız, şövalye ve büyücüden oluşan üç karakterimiz ilk oyunda krallığı kötülüklerden kurtarmışlar, bu oyunda da aynısını yapıyorlar. Aslında hikayenin oynanış üzerinde hiçbir etkisi, önemi yok diyebilirim. Bu da bir eksi sanırım ama bir platformerdan başka türlüsünü beklemek biraz saçma olurdu.

Hırsız, büyücü ve şövalye olarak üç karakterimiz var oynanabilen. Oyun içinde dilediğimiz anda ondan ona geçebiliyoruz. Nitekim her birinin farklı güçleri ve zayıf noktaları olduğu için, üçüne de ayrı ayrı gereksinim duyuyoruz. Örneğin yaratıklarla savaşmak için kılıçlı, kalkanlı, çekiçli şövalye gibisi yok, karşımıza çıkan bulmacaları ve engelleri aşmak için havadan nesneler yaratıp onları uçurmak istiyorsak hop büyücü oluyoruz, benim favorim olan hırsızsa ok kullanıyor ve yükseklerdeki yüzeylere kancalı ipini saplayarak etrafta uçuyor.

Bölüm tasarımları, Ari Pulkkinen'in yaptığı müzikleri, ses efektleri ve seslendirmeler, fizik bulmacalarının efektleri, rengarenk mekanlar, arka plan grafikleri, hepsi şahane, bunun sonucunda da oyuncu tüm stresini alıp götüren bir masalın içinde hissediyor kendini Trine 2'yi oynarken. Ama ne olursa olsun 2D bir platformer Trine 2 ve benim gibi Croc yıllarını çook geride bırakmış bir oyuncuya ancak bir yere kadar hitap edebiliyor (ki Croc bile üç boyutluydu, Trine 2'de olmayan apayrı bir tiryaki ediciliği vardı). Gameplay olarak baktığımızda masaya yeni bir şey koymuyor, nihai olarak tüm yaptığımız önümüze çıkan canavarları öldürmek, engelleri de ordan oraya zıplayarak ve iki kutu yapıp ordan oraya çekerek aşmak suretiyle ileriye gitmekten başka bir şey değil.

Bana göre Trine 2'nin en leziz özelliklerinden olan co-op ve local co-op modları, oyunu arkadaşlarınızla ya da internet üzerinden tanımadığınız insanlarla birlikte oynamamıza olanak sağlıyor. Arkadaşlarla oynandığında her şeyin çok daha eğlenceli bir hale gelmesi bir yana, yaratıkları öldürmek de, puzzle'ları çözüp engelleri aşarak ilerlemek de elbirliğiyle birden acayip kolaylaştığından oyun ciddi biçimde hızlanıyor. Gameplay'i bana hep aynı ve çok kısa bir süre sonra sıkıcı gelmeye başladığı için tek başıma oynamak yerine, bir nevi "parti oyunu" olarak toplu halde oynamayı tercih ettim. Platformer size de uzak bir tür gibi geliyorsa ama oyunun görselliğine kapıldıysanız, co-op modunu hararetle öneririm.

Sıra geldi screenshot şölenine: