Limbo

Oyun türü: 2D Platformer-Puzzle-Adventure
Çıkış tarihi: Ağustos 2011
Platform: PC, PS3, Xbox 360
Artıları: Siyah-beyaz, tekinsiz, ürpertici ve şahane ortamı ile çok çeşitli ve iyi düşünülmüş bulmacaları.
Eksileri: Karakterinizin tekrar tekrar, defalarca ve son derece vahşet dolu şekilde ölüp durmasının bir noktada mutlaka içinizi kötü etmesi.
Gamespot oyuncu notu: 9/10
Metacritic notu: 88/100
Benim notum: 8.5/10

Oyuna başlar başlamaz yerde yatan bir çocuk (daha doğrusu gölge yığını) görüyor, ok tuşlarıyla onu uyandırıp kaldırıyor ve yürütmeye başlıyoruz. Hiçbir giriş, video, açıklama, konuşma yok. Oyunun sitesinde geçen konuya göre, kızkardeşini bulmak için limboya düşen, bu gizemli dünyada kardeşine ulaşmaya çalışan bir oğlan çocuğunu yönetiyoruz, ama bunu bilmesek de olur, hikaye önemsiz. Peşimizdeki oğlan çocuklarıyla Sineklerin Tanrısı'nı anımsatan tüyler ürpertici bu dünyada sanki her şey ölmemizi istiyor: dev örümcekler, ayı kapanları, döner bıçaklar, beyin parazitleri, kayalar, çiviler, su ve elektrik tuzakları ve daha neler neler... Doğal olarak sürekli ölüyoruz, öyle böyle değil ama, sürekli. Neyse ki öldükten sonra kaldığımız yere mümkün olan en yakın yerden başlıyor ve çok zor bölümler haricinde pek bir şey kaybetmiş olmuyoruz. Ölüm şekilleri yer yer tüyler ürpertici ve iç burucu olsa da genel olarak inanılmaz yaratıcı ve çok etkileyici. Neredeyse bir sanat eserini karşısına geçmiş izliyor gibi hissediyor insan. Limbo son zamanlarda oynadığım oyunlar arasında en "sanat" hissi veren oyun oldu zaten. Bu nasıl oluyor bilmiyorum, ama öyle işte :)

Amaç basit: sağ tarafa doğru ilerlemek, önümüze gelen engelleri aşarak, tehlikeleri atlatarak yürümeye devam edebilmek. Karakterimizi yönetmek kolay, ok tuşları ve ctrl'ü kullanıyoruz o kadar. Müzikler çok az, Limbo'nun asıl büyüsü seslerde. Son derece gerçekçi ve bu korkutucu ortamı sonuna kadar kullanarak oyuncunun daha da gerilmesine sebep olan efektler var. Limbo kısa sürüyor, kasarsanız bir, kasmazsanız iki gecede bitirebileceğiniz bir oyun bu, ama bence işi tam tadında, sizi de ağzınızda nefis bir tatla bırakıyor.

Siyah beyaz bir dünyada geçen, içinde hiçbir diyalog ya da yazılı metin olmayan, ismini, işini, derdini, hatta internette oyunun konusuna bakmadığımız takdirde amacını bile bilmediğimiz bir çocuğu yönettiğimiz bir oyun nasıl bu kadar etkileyici oluyor? Bunun sırrı nefis siyah-beyaz atmosferinde ve oldukça gerçekçi bir fizik motoru kullanmasında yatıyor sanırım, ama oynamadan anlaşılacak gibi değil. Bir hikayesi olmamasına rağmen atmosferiyle, puzzle'larıyla ve sesleriyle sizi kendi dünyasına sokarak gerçek dünyadan kapıp götürecek, hatta dünyayı unutturacak bir oyundan bahsediyoruz. Özellikle büyük bir monitörünüz varsa, evdeki tüm ışıkları kapatıp oyunun sesini de açarak Limbo oynamanın zevkini çok az oyunda bulacağınızı garanti edebilirim.

Limbo'yu satın almak isterseniz web sitesi burada, ayrıca steam'den demosunu da indirebilirsiniz.

Uyarı: Baş karakterin defalarca ve çeşitli şekillerde öldüğü, çok vahşi bir oyun bu. Eğer hassas biriyseniz Limbo'yu tavsiye edemem. (Ama hassasiyeti falan bir kenara bırakabiliyorsanız oynayın mutlaka derim.)

Ben oynamadığım için bilmiyorum ama, blogun diğer yazarı ve oyun gurusu Umut, Limbo'nun fena halde Another World'ü anımsattığını söylüyor. Nostaljik tatlar için onun yazısı da şurada.