Oldboy

Yönetmen: Chan-Wook Park
Yazar: Garon Tsuchiya (hikaye), Nobuaki Minegishi (manga), Jo-Yun Hwang, Chun-Hyeong Lim ve Chan-Wook Park (senaryo)
Oyuncular: Min-sik Choi, Ji-tae Yu, Hye-jeong Kang
Tür: Dram|Gizem|Gerilim
Yapım yılı: 2003
Süre: 120 dk.
Ülke: Güney Kore
IMDb Puanı: 8.4/10
Çavlan'ın puanı: 5/5
Umut'un puanı: 4.5/5

Sıradan bir işi, sıradan bir yaşamı olan aile babası Oh Dae Su, içkiyi fazla kaçırdığı bir gece, şehrin göbeğinden kaçırılır ve eski püskü bir otel odası görünümlü bir hücreye hapsedilir. Odada bir yatak, bir masa, bir televizyon ve küçük bir banyo vardır sadece. Niçin orada olduğunu, kendisini kaçıranın kim olduğunu ona açıklayan olmaz, onunla konuşan da olmaz zaten. Odanın kapısına monte edilmiş açılır kapanır küçük bir bölmeden gelir yemekleri. Bir gün, dış dünyaya açılan tek penceresi -tek taraflı açılan bir pencere- olan televizyonda, karısının öldürüldüğünü, daha da kötüsü, besbelli onu kaçıran kişilerin yerleştirdiği kanıtlar nedeniyle tek katil zanlısının kendisi olduğunu, polis tarafından arandığını öğrenir. Kafayı sıyırma noktasına gelen Dae Su, düşmanı olabileceğini tahmin ettiği, ucundan kıyısından kötülüğünün dokunduğu insanların listesini çıkarmaya, anımsayabildiği her şeyi yazmaya başlar. Ara sıra odaya bir gaz dolar, Dae Su uykuya dalar, uyandığındaysa saçını başını traş edilmiş, odayı toplanmış bulur. Bu rutin tam 15 yıl boyunca sürer, 15 yıl boyunca Dae Su kimseyi görmez, gitgide artan bir intikam isteğiyle dolar, yumruklarını duvarlarda deneyerek dövüş idmanı yapar, kendisini oradan kaçacağı ve hayatını mahvedenleri harcayacağı zamana hazırlar.

Bir sabah gözlerini açtığında kendini çimenlerin üstünde, açık havada bulur Dae Su. Yine gazla uyuşturulmuş, baygınken de bir binanın çatısına bırakılmıştır. Salıverilişi de 15 yıl önceki kaçırılışı gibi olmuştur, öylece, sessizce, açıklamasız. Dışarıda olması özgür olduğu anlamına gelmez; Dae Su hücresinden kendi imkanlarıyla kurtulmayı başarmamış, birileri tarafından bırakılmıştır, elbette bunun bir sebebi vardır. Kahramanımız nefis bir intikam görevine çıkar ve tutsaklığında parmağı olan herkesi tek tek haklarken, aslında bir başkası ona hem yol göstermekte hem de onunla kedinin fareyle oynadığı gibi oynamaktadır. Yıllar boyu adım adım hesaplanıp ince ince işlenerek oluşturulmuş bir başka intikam planı vardır aslında arkaplanda.

Konu böyle işte. Henüz izlemeyenlerin seyir keyfini mahvetmemek adına hikayeye dair başka bir şey söylememem gerek, gerçi bu film ta 2003 yapımı -yani Oldboy'u hâlâ izlemediyseniz eğer, utanın kendinizden ve hemen bulup seyredin. IMDb'nin Top 250 film listesinin 104. sırasında olduğunu bilmek ikna olmanıza yardımcı olur belki, ya da 2004'te Cannes'da Jüri Büyük Ödülünü almış olduğunu öğrenmek. Güney Kore sinemasının en iyi filmlerinden biri olarak kabul edilebilir, Chan-Wook Park’ın birbirinden bağımsız ama her biri intikam temalı filmlerden oluşan üçlemesinin de en başarılı halkası.

Bahsetmeden geçemeyeceğim bir de sahnesi var Oldboy'un (canlı ahtapot sahnesi değil hayır, şu an onu aklıma getirmemeye çalışıyorum!): Kötü adamlarla dolu bir koridor ve bu koridordan canlı çıkmaya çalışan Dae Su. Şiddeti estetik zerafete dönüştüren ve tek plan çekim olan bu sahne 3 günde, 17 tekrardan sonra çekilmiş. Teknik olarak kusursuz bu sahne, günümüzde pek çok filmin kullandığı hızlı geçişli ruhsuz ve çirkin aksiyon sahnelerini utandıracak nitelikte.

Fazla sert gelebilir bu film pek çok seyirciye. Ancak içindeki aksiyonun şiddet dozu ne kadar yüksek olsa da, -pek çok filmden farklı olarak- anlamlı ve bir amaca hizmet ediyor o şiddet. Duygusal olarak uçlara gittiği, feci risk aldığı oluyor filmin, hiçbir şey nedensiz veya mantıksız değil ama. Çok vurucu, çok çarpıcı bir senaryosu var. Özgünlüğü, kurgusu, müzikleri ve hikayesiyle olağanüstü bir film Oldboy.

Görsel yönetimi de harika olan filmin görüntüleriyle bitireyim bu yazıyı da. İşte: