Another Year

Yönetmen: Mike Leigh
Yazar: Mike Leigh
Oyuncular: Jim Broadbent, Ruth Sheen, Lesley Manville
Tür: Dram|Komedi
Yapım yılı: 2010
Süre: 129 dk.
Ülke: İngiltere
Dil: İngilizce
IMDb Puanı: 7.8/10
Çavlan'ın puanı: 8.5/10
Umut'un puanı: 8.2/10

Mike Leigh'nin insan duygularını ve ilişkilerini sınıf yapısı bağlamında irdelemeye olan ilgisi, bu filminde artık varabileceği son noktaya ulaşmış gibi görünüyor. Son derece dramatik olabilecek öyküleri alıp normal, ortalama gündelik hayatların içine yapılandırabilme yeteneği, Another Year'da kendini insana şapka çıkartacak kadar gösteriyor. 1950'lerin Londra'sında illegal kürtajlar yaparak çaresiz durumdaki genç kızlara yardım eden Vera'dan ve başına gelen her şeyi güzelleştiren sürekli mutlu Poppy'den sonra, psikolojik danışmanlık yapan Gerri ile onun jeolog kocası Tom var usta yönetmenin son filminin merkezinde. Hayatta bulunabilecek en büyük huzuru bulmuş gibi görünen, yaşlılıklarının keyfini çıkaran 60'larında bir çift Tom ve Gerri. Another Year ise onların hayatlarının bir yılına, çevrelerindeki insanlarla etkileşimlerine her mevsim farklı bir atmosferle olmak üzere şöyle bir göz atan, çok etkileyici bir film. Ekranda sıradan insanlar ve sıradan yaşamları var; ne çok zengin, ne çok güzeller, ne akla hayale sığmaz serüvenler yaşıyorlar, ne de kendilerini korkunç bir komplonun içinde buluyorlar. Filmde sıradışı bir olay yok, her şey gündelik yaşamlarımızdan alınmış gibi, hayat olduğu gibi çekilmiş sanki.



Her yeni sezonla hikayeye yeni bir karakter giriyor ve her yeni karakter biraz daha hüzün getiriyor. Mary var mesela: Gerri'yle aynı hastanede çalışan, bir nevi orta yaş krizi geçiren orta yaşlı bir sekreter. Joe var: Tom ve Gerri'nin 30'larındaki tombik, bekar, avukat oğulları. Ken: Hem alkol, hem de obezite sorunuyla boğuşan Tom'un bir arkadaşı. Ve nihayet Ronnie (benim favorim): Tom'un karısını yitiren abisi, pek suskun, ama sessizliğiyle gerekli her şeyi söyleyebilen adam. Tom ve Gerri, bu arızalı karakterleri biraraya getiren bir nevi tutkal görevi görüyor; onlar olmasa, onların mutluluğu, huzuru ve bize verdikleri "bir gün yaşlandığımda belki ben de..." umudu olmasa, bu film çok karanlık olurdu herhalde. Ama değil, insanı üzdüğü kadar coşkuyla da dolduran bir seyirlik Another Year.

Another Year'ın hemen her mevsim görünen, diğerlerine kıyasla insanda daha çok iz bırakan iki karakteri var: Joe ve Mary. (Bilhassa Mary!) Bu ikili, geleceğin yaşamlarımıza getirebileceği umut ve kederi ayrı ayrı anımsatıyor seyirciye. Kendini dünyada yapayalnız hisseden Mary'nin bir tatmine, bir bütünlük hissine ulaşması için artık çok geç olabilir. Joe'nun yaşamının gideceği yönse filmin başında belirsizdir, fakat sonda -o nefis son karede- mümkün olduğu kadar netleşir her şey. Leigh en çok mutluluğu, mutluluğun eşit ve eşit olmayan 'dağılımını' irdeliyor Another Year'da. Filmin başlarında tüm karakterlerin mutluluk yarışına eşit başladığını, hepsinin üniversite mezunu olduğunu öğreniyoruz. Ama Tom'un sarhoş bir Mary'ye söylediği gibi: "Hayat herkese karşı müşfik değil." Mary gerçek hayatta çoğumuzun rahatsız edici bulacağı ve görmezden geleceği bir karakter, ama Lesley Manville inanılmaz derecede yalnız ve depresif, kayıp gitmiş gençliğine dair pişmanlıklarla dolu, büyük bir çaresizlikle hayatını paylaşacak birilerini arayan orta yaşlı kadının portresini o kadar başarıyla çiziyor ki, filmin içindeki Mary'ye sempati duymamak, onun için üzülmemek, hatta onu sevmemek çok zor.

Oyunculuklar çok iyi, ama filmin asıl yıldızı, hikayesi. Akademi Ödülleri'nde bu sene En İyi Orijinal Senaryo kategorisindeki adaylardan biri olması boşuna değil -gerçi bir başka aday da The Kids Are All Right'tı, o yüzden Oscar'ları ve adaylarını pek ciddiye almıyoruz-. Filmdeki diyaloglar çok doğal biçimde akıyor, oyuncuların doğaçlama yaptığını (!) bile düşünenler olmuş hatta. Another Year'da doyurucu bir yaşam sürüp, aşk ve dostluğun sıcaklığının güven verici kollarında yaşlanmak ve yine de gelecek için umut dolu olmak var. Yalnız, pişmanlıklarla dolu bir yaşam sürmek ve çaresizlik de. Komik ve eğlenceli, ama çok da can yakıcı bir hikaye. Uzun zamandır izlediğim en iyi film.



* Artık izlediğim her İngiliz filminde Harry Potter karakterlerini gördüğüme şaşırmamam gerekiyor sanırım. Bu kadarı tesadüf olamaz; en meşhur İngiliz oyuncular Potter evreninde minik de olsa bir rol almış mutlaka diye bir sonuca vardım. Another Year'da da Filch, Slughorn ve Umbridge karakterleri capcanlı karşımızdaydı. (Zaten hemen her Mike Leigh filminde aynı çekirdek kadro var!)